Prof. Teodor Narytnik ukończył studia na Politechnice Kijowskiej na Wydziale Radioelektroniki na kierunku półprzewodniki i dielektryki. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał, a pracę magisterską obronił w 1979 r. w specjalnej Radzie Naukowej Instytutu Badawczego „Istok” (Federacja Rosyjska) po ukończeniu korespondencyjnych studiów podyplomowych na Wydziale Radiofizyki Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki. Jego praca naukowa poświęcona była paraelektrycznym elementom aktywnym do zastosowania w urządzeniach radioelektronicznych i układach specjalnego przeznaczenia. Prace koncentrują się na badaniach urządzeń i systemów radioelektronicznych dielektroniki i mikroelektroniki, techniki mikrofalowej i terahercowych technologii telekomunikacyjnych.

Obecnie Teodor Narytnyk pracuje jako główny pracownik naukowy instytutu badawczego Narodowego Technicznego Uniwersytetu Ukrainy „Kijowski Instytut Politechniczny” oraz w niepełnym wymiarze czasu kieruje wspólnym przedsięwzięciem „Instytut Elektroniki i Komunikacji Ukraińskiej Akademii Nauk”. Posiada wieloletnie doświadczenie w wielu dziedzinach nauki i techniki: radiotechnice i informatyce, w szczególności rozwoju i doskonalenia terahercowych urządzeń i technologii telekomunikacyjnych. Jest Laureatem Nagrody Państwowej Ukraińskiej SRR w dziedzinie naukowo-technicznej za cykl prac naukowo-praktycznych „Dielektronika” (1983), Laureatem Nagrody Państwowej ZSRR w dziedzinie naukowo-technicznej za opracowanie urządzeń i systemów radioelektronicznego sprzętu specjalnego przeznaczenia satelitarnego (1989), a także Laureata Państwowej Nagrody Ukrainy w dziedzinie naukowo-technicznej za opracowanie i wdrożenie w praktyce telewizyjnych stacji radiowych (1995).

Obecnie zajmuje się m.in. badaniami i rozwojem urządzeń radioelektronicznych do tworzenia kanału radiowego w zakresie częstotliwości terahercowych. W listopadzie 2022 r. dołączył do projektu MAB CENTERA.

Autor ponad 400 publikacji naukowych, 125 patentów na wynalazki i użyteczne modele, 9 podręczników szkoleniowych, 13 monografii.