ZESPÓŁ

Dyrektor projektu

Prof. dr hab.

Prof. dr hab. Wojciech Knap uzyskał tytuł magistra i doktora na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jego doktorat dotyczył właściwości terahercowych (dalekiej podczerwieni) półprzewodników o wąskiej szczelinie HgTe i InSb. Po uzyskaniu tytułu Doktora (1985) otrzymał stanowisko Profesora na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Fizyki. W 1987 r. przeniósł się do Francji, aby pracować jako Profesor Nadzwyczajny na Uniwersytecie w Montpellier, w Laboratorium Wysokich Pól Magnetycznych w Grenoble, oraz w Laboratorium Impulsowych Pól Magnetycznych w Toulouse.

Identyfikator naukowca ORCID: https://orcid.org/0000-0003-4537-8712

Lista najważniejszych publikacji: https://centera.eu/publications_wk/

Z-ca Dyrektora projektu

Prof. IWC, dr hab. inż.

Prof. IWC, dr hab. inż. Grzegorz Cywiński od 25 lutego 2020 r. Profesor Instytutu Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Od 2015 pełni rolę adiunkta i zastępcy Kierownika Laboratorium TeraGaN w Instytucie Wysokich Ciśnień PAN. W roku 2004 obronił doktorat z dziedziny fizyki półprzewodników w Instytucie Fizyki PAN. W 1995 roku otrzymał licencjat i tytuł magistra inżyniera w dziedzinie mikroelektroniki i przyrządów półprzewodnikowych oraz uzyskał dyplom z wyróżnieniem w Petersburgu w Rosji. Posiada dwudziestokilkuletnie doświadczenie w wielu dziedzinach nauki i inżynierii: epitaksji wiązki molekularnej (azotki, tellurki, selenki, grafen, etc.), w pracy z optycznymi przyrządami na bazie GaInN/AlInGaN pracujących w telekomunikacyjnych długościach fal, tranzystorami HEMT GaN/AlGaN pracujących dla zakresów mikrofal i teraherców oraz w pracy z lateralnymi diodami Schottky’ego na bazie 2DEG GaN/AlGaN, które są potencjalnie użyteczne do powielania częstotliwości oraz mieszania sygnałów na wysokich częstotliwościach. Obecnie zajmuje się m.in. przyrządami FinFET oraz „edgeFET” na bazie 2DEG GaN/AlGaN do badań i zastosowań w technologii wysokiej częstotliwości.

Grupa zarządzająca

Mgr

Mgr Anna Kryńska uzyskała dyplom magistra na Wydziale Zarządzania Politechniki Białostockiej. W latach 2008 – 2019 pracowała na Politechnice Białostockiej, prowadząc między innymi: studia doktoranckie oraz program Erasmus. Zajmowała się także administracyjną obsługą Studium Języków Obcych PB. Ukończyła Studia Podyplomowe na kierunku Zarządzanie Projektami Unii Europejskiej.

Mgr

Mgr Bożena Stoczko jest absolwentką administracji na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku. W projekcie MAB CENTERA wykorzystuje swoje wieloletnie doświadczenie zawodowe, które zdobyła w białostockim dziekanacie do sprawnej organizacji pracy Dyrekcji i pracowników naukowych. Zarówno na Politechnice Białostockiej, jak i w obecnej pracy jest ceniona za swoje kompetencje i życzliwe podejście do wszystkich pracowników. Odbyła różne szkolenia administracyjne m.in. na temat komunikacji oraz transferu technologii i własności intelektualnej.

Dr

Dr Lech Trzeciak ma silne zaplecze biomedyczne, ukończył studia na Uniwersytecie Medycznym w Warszawie, przez kilka lat pracował w zawodzie jako lekarz, prowadząc jednocześnie badania w dziedzinie biochemii, biologii molekularnej i genetyki. Odwiedził szpital św. Bartłomieja w Londynie w 1991 r., University of Washington w 1994 – 1995 jako Fulbright Scholar i Institute of Virology w Kolonii 2014. W roku 1999 uzyskał doktorat z genetyki raka. Ukończył studia podyplomowe z biostatystyki na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi w 2014 r.

Profesorowie i młodzi doktorzy

Prof. IWC PAN

Kierownik Grupy Badawczej nr 3

Prof. IWC PAN Alvydas Lisauskas otrzymał w 1995 r. dyplom z fizyki na Uniwersytecie Wileńskim. Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w 2001 r. w Royal Institute of Technology w Sztokholmie. W 2002 r. dołączył do Grupy Ultraszybkiej Spektroskopii i Fizyki Terahercowej na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie, pracując nad nowymi urządzeniami półprzewodnikowymi do zastosowań THz. Od 2014 roku jest profesorem i wiodącym naukowcem na Uniwersytecie Wileńskim na Litwie.

Prof. IWC PAN

Kierownik Grupy Badawczej nr 4

Prof. IWC PAN Dmitri V. Lioubtchenko urodził się w Rosji w 1971 roku. Otrzymał tytuł naukowy inżyniera, magistra oraz stopień doktora w zakresie fizyki stosowanej i matematyki na Wydziale Elektroniki Fizycznej i Kwantowej Moskiewskiego Instytutu Fizyki i Technologii, odpowiednio w latach 1993, 1994 i 1998 r. W latach od 1994 do 1997 pracował w Instytucie Radioinżynierii i Elektroniki Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie. Następnie w latach 1997 – 1998 był profesorem wizytującym na Uniwersytecie w Liverpoolu. W 1998 r. dołączył do Laboratorium Radiowego Politechniki Helsińskiej, obecnie Uniwersytetu Aalto w Finlandii, gdzie został docentem.

Prof. dr hab. inż.

Kierownik Grupy Badawczej nr 5

Prof. dr hab. inż. Thomas Skotnickiw latach 1985–1999 pracował w laboratoriach badawczych France Telecom. W roku 1999  dołączył do firmy STMicroelectronics, gdzie uzyskał status pierwszego “Company Fellow” oraz pełnił rolę pierwszego “Technical Vice-President”. Opracował nowatorską technologię FDSOI UTBB, która dziś jest wykorzystywana przez globalne firmy elektroniczne:  STMicroelectronics, GF i Samsung. Obecnie pełni kilka funkcji: jest Liderem Grupy Badawczej nr 5 w projekcie MAB CENTERA (Międzynarodowa Agenda Badawcza), Profesorem Instytutu Wysokich Ciśnień PAN, a także Politechniki Warszawskiej. Posiada 80 patentów. Jest autorem prawie 500 artykułów naukowych z dziedziny technologii CMOS oraz pozyskiwania energii z otoczenia (energy harvesting) oraz kilku rozdziałów książek. Nadzorował także 34 rozprawy doktorskie.

Prof.

Kierownik grupy badawczej nr 6.

Prof. Marek Potemski jest absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego (1980); doktoryzował się w Polskiej Akademii Nauk (1986); prowadził badania początkowo w Warszawie (1980-1991) w Instytucie Fizyki, zanim dołączył do stałej kadry francuskiego Centre National de la Recherche Scientifique, jako pracownik naukowy, a następnie jako kierownik „Półprzewodników i Nanofizyki” we francuskim Narodowym Laboratorium Silnych Pól Magnetycznych w Grenoble.
Właściwości elektronowe układów dwuwymiarowych i nanostruktur półprzewodnikowych, w połączeniu z zastosowaniem pól magnetycznych, stanowią najbardziej reprezentatywną dziedzinę jego działalności badawczej (400+ publikacji, ponad 11000 cytowań, promotor 18 projektów doktorskich i 24 habilitacyjnych, rozszerzone pobyty naukowe w NRC-Canada/IMS-Ottawa, Autonomiczny Uniwersytet Madrytu i Uniwersytet Warszawski/Wydział Fizyki).

Prof. dr hab.

Wsparcie teoretyczne

Prof. dr hab. Jacek A. Majewski specjalizuje się w nanonaukach teoretycznych i obliczeniowych. Uzyskał tytuł magistra fizyki teoretycznej na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie uzyskał stopień doktora (1981) i dr habilitowanego (1990) w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk. Po doktoracie zajmował stanowiska naukowe w Instytucie Fizyki PAN (1981-1988), Karl-Franzes Universität Graz (1984-1986 i 1988-1990), stanowisko profesora w Instytucie Waltera Schottky’ego i Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Technicznego w Monachium (1990-2004), a od 2004 roku jest profesorem na Wydziale Fizyki UW.

Prof. IWC PAN

Prof. IWC PAN Sergey Ganichev otrzymał tytuł magistra i doktora Leningradzkiego Instytutu Politechnicznego w Rosji odpowiednio w latach 1980 i 1984. W 1997 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego Instytutu Fizyko-Technicznego A.F. Ioffe w Petersburgu, a w roku 2002 na Uniwersytecie w Ratyzbonie. W latach 1980–2005 pracował w Instytucie A.F. Ioffe w Petersburgu. W latach 1992-1994 był stypendystą programu Alexandra von Humbolda na Uniwersytecie Technicznym w Monachium. W 1992 roku podjął pracę w Instytucie Fizyki Doświadczalnej i Stosowanej na Uniwersytecie w Ratyzbonie w Niemczech. Jego zainteresowania badawcze obejmują: zjawiska nierównowagowe i nieliniowe w półprzewodnikach wzbudzanych intensywnymi terahercowymi polami elektrycznymi laserów dalekiej podczerwieni o dużej mocy, tunelowanie i zjawiska fotoelektryczne w półprzewodnikach i strukturach półprzewodnikowych, podgrzewanie gazu elektronowego promieniowaniem, detektory promieniowania podczerwonego, molekularne lasery gazowe i spektroskopię terahercową.

Prof.

Współpracujący z CENTER-ą prof. Valentin Kachorovskii urodził się w Rosji w 1962 roku. W 1989 r. uzyskał dyplom z fizyki półprzewodników w Instytucie Fizyczno-Technicznym Ioffe w Petersburgu. Obecnie pracuje jako Senior Researcher na Wydziale Teorii Zjawisk Elektrycznych i Optycznych w Półprzewodnikach w Instytucie Fizyczno-Technicznym Ioffe. Jest autorem lub współautorem ponad 120 artykułów naukowych opublikowanych w recenzowanych czasopismach i materiałach konferencyjnych. Jego zainteresowania badawcze obejmują: transport w układach nieuporządkowanych, zjawiska zależne od spinów w strukturach niskowymiarowych, dynamikę fal plazmowych oraz elektronikę terahercową.

Prof. dr hab.

Prof. dr hab. Valeri Mikhnev ukończył studia na Wydziale Fizyki Radiowej Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu w 1979 r. W roku 2003 uzyskał stopień doktora nauk technicznych w Instytucie Fizyki Stosowanej Narodowej Akademii Nauk Białorusi. Od 1979 do 2011 r. był pracownikiem naukowym, a następnie kierownikiem Laboratorium Metod Mikrofalowych do Badań Nieniszczących w Instytucie Fizyki Stosowanej Narodowej Akademii Nauk Białorusi w Mińsku.

Prof. IWC PAN

Prof. IWC PAN Sergey L. Rumyantsev tytuł magistra uzyskał w Leningradzkim Instytucie Elektrotechnicznym w Rosji w 1977 r. Doktorat z fizyki obronił w 1986 roku w Leningradzkim Instytucie Politechnicznym, zaś habilitację w Instytucie Fizyki i Technologii im. A. F. Ioffe w 1996 r. W latach 1977 – 1980 pracował w Instytucie Fizyki i Technologii im. A. F. Ioffe w Petersburgu oraz od 1977 do 1989 roku w Korporacji Przemysłowej i Naukowej „Svetlana”.

Prof. dr hab.

Prof. dr hab. Yevhen Yashchyshyn otrzymał dyplom magistra inżyniera w 1979 roku na Politechnice Lwowskiej. Doktorat obronił w 1986 r. w Moskiewskim Państwowym Instytucie Elektroniki i Matematyki. Habilitację w dziedzinie elektroniki uzyskał na Politechnice Warszawskiej w 2006 r. Od 1999 r. jest pracownikiem Instytutu Radioelektroniki i Technologii Multimedialnych (IRTM) Politechniki Warszawskiej. W 2002 r. został kierownikiem Laboratorium Antenowego, a w 2009 r. Kierownikiem Działu Radiokomunikacji IRTM, Politechniki Warszawskiej.

Prof

Prof. Teodor Narytnik ukończył studia na Politechnice Kijowskiej na Wydziale Radioelektroniki na kierunku półprzewodniki i dielektryki. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał, a pracę magisterską obronił w 1979 r. w specjalnej Radzie Naukowej Instytutu Badawczego „Istok” (Federacja Rosyjska) po ukończeniu korespondencyjnych studiów podyplomowych na Wydziale Radiofizyki Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki. Jego praca naukowa poświęcona była paraelektrycznym elementom aktywnym do zastosowania w urządzeniach radioelektronicznych i układach specjalnego przeznaczenia.

Prof. dr hab.

Prof. dr hab. Jerzy Łusakowski ukończył studia magisterskie i obronił pracę doktorską na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Od początku swej kariery zawodowej związany jest ze spektroskopią półprzewodników i struktur półprzewodnikowych w zakresie THz, ale prowadził badania także w dziedzinie magnetoluminescencji i magnetotransportu struktur dwuwymiarowych.

Prof. dr hab.

Prof. Ernest Arushanov uzyskał dyplom z fizyki z wyróżnieniem na Uniwersytecie Państwowym w Kiszyniowie w 1963 r. Następnie otrzymał tyutuł doktora (1969) i dr hab. (1984) w Instytucie Fizyki Stosowanej Akademii Nauk Mołdawii (IAP ASM). Pracował jako pracownik naukowy (1967-1986), zastępca dyrektora (1988-1997) i kierownik laboratorium (1986 do chwili obecnej) w IAP ASM. W 1989 został profesorem, w 1992 został wybrany członkiem korespondentem, w 2000 członkiem Mołdawskiej Akademii Nauk. Pracował jako badacz wizytujący we Francji (Pulsed high magnetic field laboratory, Tuluza i ESPCI, Paryż), Niemczech (Konstanz University, HZB Berlin i IFW, Dresden), Madrycie (UAM) i Singapurze (Nanyang Technological University).

 

Dr hab.

Dr hab. Danyila Oliinyk ukończyła w 1977 roku Politechnikę Lwowską (Wydział Elektrofizyki) na kierunku urządzenia elektroniczne i uzyskała kwalifikacje inżyniera elektronika. Pracę doktorską na temat: „Marketing inwestycyjny i jego zastosowanie w podnoszeniu efektywności tworzenia infrastruktury rynkowej” obroniła w 1997 r. Tytuł doktora uzyskała w 2006 r. na Państwowym Uniwersytecie Informacyjno-Komunikacyjnym (Ukraina) za rozprawę naukową „Wsparcie inwestycyjne dla zrównoważonego rozwoju sektora telekomunikacyjnego na Ukrainie”.

Dr hab.

Ściśle współpracujący z CENTERĄ, dr hab. Frederic Teppe urodził się w Noumea w Nowej Kaledonii w 1976 roku. Uzyskał tytuł magistra i doktora na Uniwersytecie w Montpellier we Francji, odpowiednio w 2000 i 2003 roku. Jego doktorat dotyczył badania dynamiki spinu w rozcieńczonych półprzewodnikach magnetycznych za pomocą magneto-optycznego efektu Kerra z rozdzielczością czasową. W 2004 roku obronił habilitację z dziedziny fal plazmy terahercowej w dwuwymiarowym gazie elektronowym w Rensselaer Polytechnic Institute, Troy w USA. W 2005 roku objął stanowisko badacza CNRS w Charles Coulomb Laboratory, w Montpellier we Francji.

Doktor nauk technicznych

Paweł Bajurko uzyskał tytuł magistra inżyniera a następnie doktora nauk technicznych w zakresie telekomunikacji na Politechnice Warszawskiej (PW) odpowiednio w 2004 i 2012 roku. Od 2012 r. jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym PW, a od 2022 jest związany zawodowo z IWC PAN. Jego zainteresowania naukowe obejmują techniki pomiarowe w zakresie mikrofal i fal milimetrowych, badania materiałowe, projektowanie anten i systemy lokalizacyjne. W Projekcie CENTERA zajmuje się m.in. projektowaniem i badaniami eksperymentalnymi przyrządów na bazie GaN pracujących w zakresie od częstotliwości mikrofalowych do sub-THz.

Dr inż.

Dr inż. Maciej Haras urodził się w Gdańsku w 1984 roku. Tytuł magistra inżyniera energoelektroniki na Politechnice Gdańskiej i Politechnice w Grenoble uzyskał w 2008 roku. Jego doktorat z nanotechnologii na Université Lille-1 (2016 r.) za badania generatorów termoelektrycznych na bazie krzemu, został ogłoszony najlepszym doktoratem (nagroda z Université Catholique de Lille). W roku 2011 dołączył do STMicroelectronics R&D, gdzie pracował nad sposobami pozyskiwania energii dla urządzeń pracujących w sieci IoT (Internet of Things). W 2014 roku rozpoczął pracę w IEMN, gdzie badał kompatybilne z CMOS generatory termoelektryczne i właściwości mechaniczne nanodrutów krzemowych. Obecnie pracuje w projekcie MAB CENTERA, a także jako adiunkt w Politechnice Warszawskiej.

Dr

Dr Aleksandra Krajewska jest absolwentką Wydziału Nowych Technologii i Chemii Wojskowej Akademii Technicznej. Stopień magistra inżyniera chemii o specjalizacji materiały niebezpieczne i ratownictwo chemiczne uzyskała w 2012 roku. Swoją pracę doktorską pt. „Modyfikacja struktur grafenowych do zastosowań w fotonice i elektronice” realizowała na Wydziale Nowych Technologii i Chemii WAT na kierunku Inżynieria Materiałowa. Stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria materiałowa, specjalność: materiały funkcjonalne uzyskała w 2019 roku. Aleksandra Krajewska w okresie od 11.2012 do 09.2019 r. pracowała w Zakładzie Epitaksji i Charakteryzacji Instytutu Technologii Materiałów Elektronicznych.

Dr

Dr Kamil Stelmaszczyk jest absolwentem Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie również obronił doktorat z fizyki w 2003 r. W latach 2004-2005 przebywał na stypendium Fundacji Aleksandra von Humboldta na Uniwersytecie w Berlinie, gdzie pracował w grupie Profesora Ludgera Wöste. Prowadził badania nad nasyceniowymi przestrzennymi solitonami optycznymi, w szczególności nad efektem wytwarzania superkontinuum, zakończone w 2012 r. habilitacją. Pracował w wiodących instytucjach naukowych w Niemczech: na Uniwersytecie Friedricha Schillera w Jenie, Wolnym Uniwersytecie w Berlinie, w Centrum Helmholtza w Dreźnie-Rossendorf oraz Centrum Helmholtza w Berlinie. Od 2019 r. pracuje w Centrum Badań i Zastosowań Terahercowych – MAB CENTERA.

Dr

Dr Piotr A. Dróżdż urodził się w 1990 roku w Polsce. Ukończył studia doktoranckie na Uniwersytecie Warszawskim w 2019 roku. W tym samym roku dołączył do grupy badawczej (WG4) prof. Dmitry Lyubchenko w projekcie MAB CENTERA. Doświadczenie w dziedzinie fizyki i wytwarzania nanostruktur półprzewodnikowych opartych na azotku galu, a także chęć odkrywania pogranicza nauki i techniki, wpłynęły na kształt jego obecnych zainteresowań badawczych, które koncentrują się na zastosowaniu technologii azotkowych w celu wytwarzania elementów aktywnych do zastosowań THz.

Dr inż.

Dr inż. Cezary Kołaciński studiował na Politechnice Warszawskiej i uzyskał tytuł magistra w 2013 roku. Po ukończeniu studiów dołączył do Instytutu Technologii Elektronowej, jako inżynier do spraw projektowania układów scalonych. Jednocześnie rozpoczął studia doktoranckie w dziedzinie niskoszumowych obwodów odczytu THz. Badania zakończył w 2017 r. obroną rozprawy doktorskiej zatytułowanej „Wielokanałowe, zintegrowane systemy odczytu dla detektorów THz opartych na FET pracujących z niemodulowanym promieniem THz”. Na początku roku 2020 dołączył do zespołu prof. Alvydasa Lisauskasa w projekcie MAB CENTERA. Pracuje nad badaniem limitów wysokiej częstotliwości tranzystorów polowych i bipolarnych tranzystorów heterozłączowych.

Dr

Dr Dmytro But otrzymał dyplom w dziedzinie inżynierii mikroelektronicznej Kijowskiego Instytutu Politechnicznego NTUU na Ukrainie w 2009 roku. Doktorat z zakresu fizyki obronił na Uniwersytecie w Montpellier w 2014 r. W latach 2014 – 2015 podjął pracę jako inżynier w Katedrze Fizyki i Technologii Układów Niskowymiarowych w V.E. Lashkaryov Institute of Semiconductor Physics NAS na Ukrainie. Od roku 2015 r. pracował na Uniwersytecie w Montpellier w grupie zajmującej się spektroskopią terahercową. W roku 2017 r. został zatrudniony jako asystent w Instytucie Elektrodynamiki, Mikrofal i Inżynierii Obwodów na Politechnice Wiedeńskiej. Następnie w 2018 roku dołączył do grupy badawczej w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk, a w roku 2019 do projektu MAB CENTERA. Jego zainteresowania badawcze obejmują fizykę materii, elektronikę terahercową oraz systemy i urządzenia półprzewodnikowe.

Dr

Dr Jacek Przybytek uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1997 roku tytuł doktora w dziedzinie doświadczalnej fizyki ciała stałego, specjalność: własności elektronowe materiałów i przyrządów elektronicznych w warunkach ekstremalnie niskich temperatur, wysokich ciśnień hydrostatycznych i silnego pola magnetycznego. Prowadził badania podstawowe i stosowane, m. in. własności optycznych i elektronicznych głębokich defektów i optymalizacji własności szumowych komercyjnych czujników pola magnetycznego opartych o zjawisko Halla w heterostrukturze AlGaAs/GaAs (stypendium podoktorskie Marie Curie Industrial Host Fellowship w Montrouge Technology Center firmy Schlumberger: 2000-2002).

Dr

Dr Maciej Sakowicz otrzymał dyplom magistra fizyki w 2004 r. oraz obronił doktorat z fizyki ciała stałego (2008 r.) na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów spędził rok w Montpellier we Francji, pracując w zespole prof. W. Knapa jako Postdoctoral Researcher. Zajmował się wykrywaniem promieniowania terahercowego przez tranzystory polowe. W latach 2009 -2012 dołączył do grupy prof. C. Silvy na Universite de Montreal w Kanadzie, jako Postdoctoral Researcher zajmując się ultraszybką spektroskopią organicznych ogniw słonecznych.

Dr

Dr Ivan Yahniuk niedawno obronił swoją pracę doktorską w IWC PAN. Tytuł magistra w dziedzinie fizyki półprzewodników na Wydziale Elektroniki Narodowego Uniwersytetu Iwana Franki w Lwowie w 2013 roku. Obecnie jest zatrudniony w Instytucie Wysokich Ciśnień PAN, w projekcie MAB CENTERA, a także w Laboratorium Badań Kriogenicznych i Spintronicznych (SL3) Instytutu Fizyki PAN. Jego główne zainteresowania naukowe obejmują: fizykę urządzeń półprzewodnikowych, wysokie ciśnienie oraz materiały topologiczne.

Dr

Dr Marcin Białek uzyskał doktorat na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w 2016. Jego praca doktorska dotyczyła rezonansów magnetoplazmowych w dwuwymiarowym gazie elektronowym w heterostrukturach GaAs/AlGaAs of wysokiej ruchliwości elektronów. W latach 2016-2022 odbył staż doktorski na Politechnice Federalnej w Lozannie (EPFL) w Szwajcarii, gdzie zajmował się spektroskopią THz rezonansów antyferromagnetycznych i ich sprzężeniem z modami wnęk elektromagnetycznych.

Dr inż.

Dr inż. Jakub Sitek urodził się w Tarnowskich Górach w 1992 r. Studia magisterskie ukończył w 2016 roku w Cranfield University  w Wielkiej Brytanii. Następnie rozpoczął pracę jako inżynier w Instytucie Technologii Materiałów Elektronicznych w Warszawie. W 2018 r. zaczął studia doktoranckie na Wydziale Fizyki Politechniki Warszawskiej, które ukończył w październiku 2022 r., broniąc rozprawy doktorskiej „Impact of the Substrate on the Properties of CVD-Grown Two-Dimensional Materials and Their Heterostructures”.

Dr inż.

Dr inż. Adam Kowalczyk ukończył studia na kierunku Fizyka Techniczna na Wydziale Fizyki Politechniki Warszawskiej. W 2018 roku obronił doktorat na Politechnice Warszawskiej. Od 2022 roku współpracuje z zespołem Centrum Badań i Zastosowań Terahercowych (MAB CENTERA) w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Zajmuje się uruchomieniem i oprogramowaniem demonstratorów technologii opracowanej w ramach Laboratorium NL-11.

Dr

Dr Deepak Kala jest wykwalifikowanym bionanotechnologiem z doświadczeniem w diagnostyce molekularnej, produkcji nanocząstek i wykorzystaniu nanocząstek w konstruowaniu platform elektrochemicznych do zastosowań bioczujników. Posiada tytuł licencjata  i magistra w dziedzinie biotechnologii. Ukończył doktorat z nanotechnologii na Amity University Haryana w Indiach. Jego badania doktoranckie koncentrowały się na opracowaniu nanohybrydowego elektrochemicznego czujnika DNA do wykrywania bakterii Orientia tsutsugamushi. Deepak pracował w różnych projektach  badawczych w tej dziedzinie, ze szczególnym naciskiem na wykorzystanie nanocząstek/nanokompozytów do rozwoju diagnostyki w miejscu opieki.

Dr

Dr Serhii Novytskyi urodził się w 1988 roku na Ukrainie. Otrzymał dyplom V.E. Lashkaryov Institute of Semiconductor Physics NASU, Kijów, Ukraina, w 2014 r. Tematem jego pracy magisterskiej były „Styki katodowe z barierami dyfuzyjnymi TiBx dla diod Gunna z fosforku indu”. W latach 2005-2010 uzyskał tytuł magistra na Wydziale Fizyki i Matematyki Żytomierskiego Uniwersytetu Państwowego im. Iwana Franki w Żytomierzu na Ukrainie. W latach 2014-2018 był starszym wykładowcą na Wydziale Fizyki Państwowego Uniwersytetu im. Iwana Franki w Żytomierzu.

Doktoranci

Mgr inż.

Mgr inż. Jakub Sobolewski jest doktorantem w Instytucie Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej. W 2014 roku ukończył studia inżynierskie na kierunku elektronika i telekomunikacja na Politechnice Białostockiej. W 2017 roku uzyskał tytuł magistra na kierunku telekomunikacja na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.

Mgr inż.

Naveed Ahmed urodził się w Pakistanie w 1995 roku. Obecnie jest doktorantem w Instytucie Wysokich Ciśnień PAN. Od 2021 dołączył do projektu CENTERA jako asystent. Uzyskał tytuł magistra inżynierii elektrycznej i komputerowej na Uniwersytecie Antalya Bilim w Turcji. Jego zainteresowania badawcze obejmują technologie pozyskiwania energii, urządzenia IoT, mikroczujniki, mikrosiłowniki i mikroelektronikę.

Mgr

Mgr Aleksander Cherniadev urodził się w Kirowie w Rosji. Uczył się w Vyatka Humanitarian Gymnasium, gdzie uczęszczał na zajęcia w języku angielskim. Otrzymał tytuł magistra w dziedzinie nanocząsteczek i biofotoniki na Uniwersytecie Technologii Informatycznych, Mechaniki i Optyki (Uniwersytet ITMO) w Petersburgu w Rosji i École normale supérieure Paris-Saclay w Cachan we Francji w 2019 roku. W terminie od września 2017 r. do grudnia 2017 r. studiował na Uniwersytecie Eastern Finland (UEF) Joensuu w Finlandii na Wydziale Fizyki i Matematyki w Instytucie Fotoniki. Uzyskał licencjat z fotoniki i optycznych technologii informacyjnych na Uniwersytecie Technologii Informatycznych, Mechaniki i Optyki (Uniwersytet ITMO) w Petersburgu w 2017 roku. Obecnie pracuje w projekcie MAB CENTERA nad elektrodynamicznymi aspektami oddziaływania promieniowania z dwuwymiarowym gazem elektronowym.

Mgr inż.

Mgr inż. Maksym Dub urodził się w 1994 r. na Ukrainie. Dyplom licencjacki z fizyki obronił na  Żytomierskim Uniwersytecie Państwowym im. Iwana Franki. Napisał pracę na temat „Badanie kontaktów omowych z diamentami”. Następnie uzyskał kwalifikacje nauczyciela fizyki, astronomii oraz  informatyki. W roku 2016 ukończył studia magisterskie na kierunku fizyka na Żytomierskim Uniwersytecie Państwowym im. Iwana Franki. Od roku 2016 do dzisiaj jest asystentem naukowym w dziedzinie fizyki ciała stałego w Instytucie Fizyki Półprzewodnikowej Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. W roku 2019 podjął pracę w projekcie DAINA w Instytucie Wysokich Ciśnień PAN oraz rozpoczął doktorat w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk.

Mgr

Mgr Aleksandra Przewłoka urodziła się w Puławach w 1993 r. W 2019 roku ukończyła studia magisterskie na kierunku biologia na Uniwersytecie Łódzkim. W 2017 roku obroniła tytuł inżyniera na kierunku chemia w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. Obecnie uczęszcza do Szkoły Doktorskiej Wojskowej Akademii Technicznej. Od 2013 do 2019 roku pracowała w Sieci Badawczej Łukasiewicz w Instytucie Materiałów Elektronicznych w Warszawie. Od października 2019 roku jest zawodowo związana z Centrum Badań i Zastosowań Technologii Terahercowych (MAB CENTERA). Jej obecne zainteresowania naukowe koncentrują się na badaniu właściwości nanomateriałów węglowych (zwłaszcza grafenu i nanorurek węglowych) oraz modyfikacji chemicznej tych materiałów w celu poprawy ich właściwości optoelektronicznych.

Mgr inż.

Mgr inż. Adil Rehman
Jest magistrem nauk technicznych w obszarze fizyki stosowanej. Obecnie zajmuje stanowisko asystenta w projekcie MAB CENTERA w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Jest również doktorantem Instytutu Fizyki Polskiej Akademii Nauk. W kręgu jego zainteresowań badawczych są: grafen i nowatorskie materiały 2D oraz pomiary subTHz i THz.

Mgr

Mgr Pavlo Sai uzyskał tytuł magistra fizyki na Wydziale Fizyki i Matematyki na Żytomierskim Uniwersytecie Państwowym im. Iwana Franki w 2015 roku. Przez trzy lata zdobywał doświadczenie jako inżynier w laboratorium problemów fizycznych i technologicznych elektroniki mikrofalowej na ciele stałym w V.E. Lashkaryov Institute of Semiconductor Physics NAS na Ukrainie. Obecnie jest doktorantem Instytutu Fizyki Polskiej Akademii Nauk. Pracuje w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk w projekcie MAB CENTERA. Jego główne zainteresowania naukowe to: urządzenia oparte na GaN dla zakresu widmowego THz, tranzystory o wysokiej ruchliwości elektronów, kontakt omowy i barierowy z materiałami z grupy azotków.

Mgr

Mgr Maria Szoła jest doktorantką w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Jej badania koncentrują się na pomiarach magnetospektroskopii THz i pomiarach transportu magnetycznego pod ciśnieniem hydrostatycznym. Studia magisterskie ukończyła z wyróżnieniem na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jej projekt badawczy polegał na optycznie stymulowanej luminescencji azotku boru, jako dozymetrycznej metody promieniowania rentgenowskiego. W latach 2017-2019 pracowała w Laboratorium Spektroskopii THz. Jej badania dotyczyły luminescencji domieszkowanych modulacją struktur 2D w temperaturach kriogenicznych i wysokich polach magnetycznych ze wzbudzeniem THz.

Mgr

Pradeep Tiwari urodził się w Indiach w 1988 roku. Uzyskał tytuł magistra fizyki w Indian Institute Technology w Indiach. Obecnie jest doktorantem w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Jego zainteresowania badawcze obejmują nanofotonikę, nanoprodukcję, metapowierzchnie i optykę podfalową.

Inżynierowie

Dr inż.

Dr inż. Piotr Wiśniewski tytuł doktora inżyniera uzyskał na Politechnice Warszawskiej w 2020 roku. W 2013 roku odbył 6-miesięczny staż w IMEC w Belgii. Zajmował się tam urządzeniami plazmowymi do wytwarzania zaawansowanych układów CMOS. Obecnie zatrudniony jest w Centrum Zaawansowanych Materiałów i Technologii CEZAMAT, Politechniki Warszawskiej, a także w Centrum Badań i Zastosowań Terahercowych (MAB CENTERA) w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Jego zainteresowania badawcze obejmują fizykę i modelowanie urządzeń półprzewodnikowych ze szczególnym uwzględnieniem problemów związanych ze zjawiskami kwantowo-mechanicznymi oraz technologią półprzewodnikową.

Dr

Dr. Wołodymyr A. Petriakow uzyskał dyplom z inżynierii radiowej na Politechnice Kijowskiej na Ukrainie w 1974 roku. W latach 1974-1979 pracował w Biurze Projektowym (Swietłowodsk, Ukraina). Doktorat z dielektryków i półprzewodników uzyskał w Leningradzkim Instytucie Politechnicznym w 1986 roku. W tym samym czasie pracował w Zakładzie czystych metali Swietłowodsk w okresie 1979-1988. Od 1988 do 2007 był pracownikiem naukowym, a następnie kierownikiem Pracowni fotodetektorów podczerwieni na materiałach CdxHg1-xTe w Specjalnym Biurze Projektowo-Technologicznym Instytutu Fizyki Półprzewodników NAS Ukrainy.

Mgr inż.

Mgr inż. Maciej Filipiak uzyskał tytuł magistra fotoniki na Wydziale Mechatroniki Politechniki Warszawskiej w 2018 roku. Posiada 9-miesięczną praktykę w cleanroomie w laboratorium Litho w IMEC w Belgii. Obecnie jest pracownikiem Centrum Zaawansowanych Materiałów i Technologii CEZAMAT, a także inżynierem w projekcie MAB CENTERA w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Zajmuje się fotolitografią i procesami odporności chemicznej.

Mgr

Mgr Yurii Ivonyak otrzymał tytuł magistra fizyki na Wydziale Półprzewodników Narodowego Uniwersytetu Jurija Fedkovycha na Ukrainie w 2005 roku. Posiada trzyletnie doświadczenie w pracy inżynierskiej w laboratorium fizyki powierzchni i nanofotoniki półprzewodników w Instytucie Fizyki Półprzewodników W.E. Łaszkariewskiego NAS na Ukrainie. Od 2008 roku jest doktorantem w Instytucie Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk. Jest zatrudniony w Laboratorium NL-11 (Terahertz Laboratory) Instytutu Wysokich Ciśnień PAN.

Dr inż.

Dr inż. Ewelina Karpierz-Marczewska ukończyła studia na kierunkach: Technologia Chemiczna na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, a także Inżynieria Nanostruktur, makrokierunek na Wydziale Fizyki i Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 2019 roku obroniła doktorat na Politechnice Warszawskiej, po czym dołączyła do grupy MAB CENTERA. Zajmuje się badaniami nad układami opartymi na dwuwymiarowych heterostrukturach krystalicznych.

Mgr inż.

Mgr inż. Mateusz Słowikowski uzyskał tytuł magistra na kierunku elektronika na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej. Odbył dziesięciomiesięczny staż w IMEC w Belgii. Obecnie pracuje nad doktoratem z elektroniki w zakresie fotonicznych układów scalonych na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych (PW). W projekcie MAB CENTERA odpowiada za procesy litografii wiązką elektronową.

Mgr inż.

Mgr inż. Bartłomiej Stonio uzyskał tytuł magistra na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej w 2018 roku. Odbył sześciomiesięczną praktykę w IMEC w Belgii. Obecnie pracuje nad doktoratem z zakresu elektroniki w zakresie materiałów 2D na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych (PW). W projekcie CENTERA jest odpowiedzialny za procesy wysokotemperaturowe i osadzanie warstw.

Mgr inż.

Mgr inż. Dariusz Obrębski studiował na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych. W 1998 roku otrzymał tam dyplom inżyniera, a rok później magistra w dziedzinie projektowania układów scalonych. Od 1999 roku jest pracownikiem Instytutu Technologii Elektronowej, obecnie  –  Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytutu Mikroelektroniki i Fotoniki.  Zajmuje się tam projektowaniem cyfrowych układów scalonych, projektowaniem systemów elektronicznych, a także administruje specjalistycznym oprogramowaniem EDA-CAD i siecią komputerową.  W 2020 Dariusz Obrębski dołączył do zespołu MAB CENTERA w charakterze administratora oprogramowania EDA-CAD oraz sieci komputerowej.